A silandeira introdución do copago e da estigmatización por carecer de recursos, por estar desempregado ou ser doente crónico, non convidan ao compromiso político ? Cal é o límite da vulnerabilidade? Pódese limitar o atención sanitaria ás persoas sen recursos sen sentir que algo está a crebar?
Non so iso, deixase sen atención sanitaria, sen alternativa algunha a enfermos crónicos e xa se comezou a cobrar a parados, por ir a urxencias, se non temos dereito a atención sanitaria, propoño, que vendan a cidade da cultura, pedra a pedra.
Por certo, non hai cartos, pero a xunta subvenciona integramente Masters, que custan ao redor de 3000€ e regala aos seus asistentes, Ipads, fai falla ter moi pouca vergoña.
Persoalmente on gusto disto. Sacase cartos para a banca e deixase limitada a cobertura sanitaria ao principal capital que ten a sociedade que son as persoas, e neste caso sen recursos. Deixase sen dereito a saude as persoas que sofren a crise pola perda de seu posto de traballo sendo victimas da crise. Non e xusto.