Carta apócrifa ao Apalpador
Esvarando entre as fendas do lousado, ceibaba o frío un asubío. Intenso e desolador, vento nordés. Mesmo por osmose, atravesaba os vidros lampos das xanelas. Contra o fin do ano viñas ti, agochado na noite. Adormecida, apenas podía adiviñar a túa sombra co enorme saco de carbón ao lombo. Imaxinábate […]
Read more ›
