Afirma a vice-presidenta Carmen Calvo que o “Open Arms” non ten permiso para resgatar”. Calvo fala do suposto “permiso para resgatar” como de mais unha autorización burocrática e os seus porta-voces mediáticos non dubidaron en atribuírlle conivencia coas mafias, tan grande é o poder atribuído á ONG catalá. Mas, que dicir dos vaticinios teimosamente repetidos que son descaradamente desmentidos polos feitos? Sabido é que os mariños levan toda a vida resgatando no mar porque fai parte da ética e da estética da arte de navegar. Sabemos que calquer mariñeiro non dubidaria por un momento levar un náufrago a terra. Por suposto, de cando en vez os astrólogos atinan. E a ver se o adiviñan, porque calquera de nós poderia adicarse ao oficio mediático se formulásemos diagnósticos como o da caverna mediática, aparecidos con regularidade todos eles algures. Tamén os mariñeiros deben ser cómplices e favorecer a explotación dos inmigrantes.
O por qué do suceso das farsas e conspiracións explícao Karl Popper así: a psicoloxía da conspiración é unha variante do teismo que xurde porque as explicacións evidentes do que nos preocupa non nos satisfacen e o seu lugar é ocupado por grupos de presión responsábeis por planexar todos os males que sofremos. Pensemos na coita dos Casado- Rivera e portavocias mediáticas varias: como é posibel – pregúntanse- que un pequeno navío tripulado por 17 profesionais (12 deles son voluntarios) esten a facer o que a España e o resto da Unión Europea non son capaces de concebir? Debe ser porque están en conivencia coa mafia. Portanto, o problema non era como é posibel que un remolcador de 37 metros de eslora que formou parte da frota de Salvamento Marítimo Español esté a facer precisamente aquilo para que foi concebido, o salvamento humanitario, realizando máis de 21 misións e resgate fronte as costas de Liba a 5.160 personas, senón que eses voluntários son cúmplices das máfias. A interpretación acañada absólveos de algún xeito das nosas responsabilidades porque nos fai pensar que un segredo ou unha trama están por trás do que nos preocupa e que esa “ocultación” constitui unha conspiracion contra nós. Por iso, afirma Popper, o seu cerne sempre son os enredos dos deuses e o interese paradoxal de quen presenta falsas conivencias e complicidades co ánimo conspirativo de acrescentar o temor ao outro. É a dereita, ao cabo,a que apresenta o tema dos imigrantes como “despolitizado”, quer dicer, como unha acción no inimigo ben argallada. Portanto, insiste Slavoj Žižek, cómpre non idealizarmos os refuxiados e aceptalos de xeito antihumanista, non como un problema moral, mas no recoñecemento de que todos nós somos extranxeiros.
