O exemplar foi recuperado a 500 metros de profundidade na área de pesca A Selva, ao norte de Cabo Ortegal, e conservado durante anos polos cedeirenses Xerardo González e Carmen Rodríguez
Ismael Miján, da Sociedade Galega de Historia Natural, Stephen Louwye da Research Unit Palaeontology, Department Geology and Soil Science da Universidade de Gante e Olivier Lambert do Institut royal des Sciences naturelles de Belxica veñen de dar a coñecer a nova especie logo do achado. Trátase dunha nova especie que foi batizada co nome de Beneziphius cetariensis (de Cetaria, suposto nome latino da vila de Cedeira). Seica o litoral norte galego é rico nestes achados. Porén , o único exemplar desta nova especie de cetáceo achado até o de agora vén de ser descrito A new Beneziphius beaked whale from the ocean floor off Galicia, Spain and biostratigraphic reassessment of the type species. Acta Palaeontologica Polonica 62 (X),2017. Miján e Lambert xa publicaran en 2013 o descubrimento na península ibérica de catro novas especies , ao que se foron engadindo outros traballos sobre histoloxía e mineraloxía.
A dos zifíidos é unha familia de mamíferos cetáceos tamén chamados baleas-bicudas, zífios, baleias-nariz-de-garrafa e baleas-de-bico, por posuíren un fociño pronunciado (beaked whales) cuxo rexistro fósil, afírmase no artigo, está continuamente a mellorar. De feito, a familia ziphiidae, con máis que 22, é a segunda máis diversa entre os cetáceos. Con todo, difire desde o último no seu tamaño máis grande, con rosto proporcionalmente máis longo. O atopado agora é de tamaño máis grande que o brevirostris e vén confirmar a amplicación da distribución bioxeográfica do Beneziphius. Estratigraficamente calibrado relacións filogenéticas dentro do -tronco ziphiid “Messapicetus clade” (círculo). O Beneziphius é o máis antigo membro do grupo descrito (o tronco ziphiid “Messapicetus clade”).
Esta diferencia de tamaño, xunto cos premaxilares anteriores máis longos do que o maxilar, a fosa do saco premaxilar esquerdo, transversalmente cóncava, a fossa posterodorsal e o proceso ascendente da premaxila, lixeiramente sobre o nariz óseo, son atributos de abondo segundo os autores do estudo para permitir a descrición da nova especie. Como noutros odontocetos existentes e extintos, a diferenza no comprimento do rostro pode ser tentativamente correlacionada a un grau de especialización para a alimentación por succión.
Ainda que maioría de exemplares achados están no espazo da SGHN en Ferrol, cunha importante colección de fósiles cetáceos, para alén das coleccións particulares, o CEMMA é o depositario (o propietario é Xunta de Galicia ) xa que se trata de especies protexidas.
Isto no Museo do Mar quedaría de maravilla.