Móstrao un audio da sección “Propòsit d’esmena” do programa El Matí de Catalunya Ràdio, da Ràdio Nacional de Catalunya: “Imagina’t que estàs dinant tranquil·lament en un restaurant i, de sobte, la propietària s’aixeca i comença a cantar el “Cara al sol” enmig del menjador… això i altres perles passen en un restaurant de Pontevedra“.[Imaxine que está a xantar relaxado nun restaurante e, de súpeto , érguese a propietária e comeza a cantar “Cara al sol” no meio da sala … e outras pérolas que acontecen nun restaurante en Pontevedra]
Velaí o dantesco, máis ben infame espectáculo, que a señora propietaria do restaurante “Casa Olga” oferece aos seus clientes, paseándose por medio da mesas cantando o himno da Falanxe Española das JONS, animando a sumarse á cantada orxiástica mentres exhibe a bandeira franquista –a do escudo coa águia de San Xoán- e o altar que ten montado no comedor con imaxes de Franco e alguns personaxes antigos e actuais do PP.
A verdade ás veces ten a estructura dunha ficción con actores reais, unha performance real onde a brutalidade latente reaparece dun xeito lamentabel, mesmo ridícula, mas ainda asi ela retorna. Taltez neste patético espectáculo de nostalxia amóstrense as nosas fallas: o legado dunha democracia sen demócratas. Para que dure canto medo deberon pasar, canta impotencia! Unha visión triste. Certo é que o máis grave do espectáculo é que os clientes recunquen, como cantaba Brassens, “seguindo ao abandeirado”.
