off
Europa, Globalização, Politica internacional — 24 Agosto, 2016 at 7:26 a.m.

A rede xornalística Balkan Insight revela o tráfego de armas europeas a Siria

by

Con centos de millóns de euros en xogo e as fábricas de armas a traballar horas extras, os países teñen un forte impulso para non deixar o negocio unha vez prosperou. A rede xornalística Balkan Insight e informes oficiais  revelan o incesante cambio de mans das armas unha vez que chegan nas frentes de guerra 


Antes da primavera Árabe en 2011, o comercio de armas entre a Europa do Leste e de Arabia Saudita, Xordania, Emiratos Árabes Unidos, Emiratos Árabes Unidos e Turquía – catro partidarios da oposición fragmentada de Siria – foi insignificante ou inexistente, segundo a análise de exportación datos. Mas iso mudou  en 2012. Entre ese ano e 2016, oito países de Europa do Leste facturaban, alomenos, 829 millóns de euros en armas e municións en exportacións a Arabia Saudita, segundo informes  da UE de exportación de armas e fontes do propio goberno.

Planes_Map_ENGLISH_hires_1106_balkaninsight
Fonte: Balkan Insight

A rede xornalística Balkan Insight ten identificado armamento que provén da Bòsnia e Hercegovina, Croacia, a República Checa, Montenegro, Romania e Eslovaquia. Segundo pesquisas do BIRN (Balkan Investigative Reporting Network) as armas que exhibien os combatentes sirios en vídeos do YouTube revelaran que a maioría das metralladoras, morteiros e balas son modelos recentes, de fabricación serbia ou búlgara.  Un fluxo sen precedentes de armas procedentes de Europa Central e Oriental que  está a alagar  os campos de batalla do Oriente Medio.Con per to de 2,7 millóns de euros en armas e municións exportadas porArabia Saudita desde 2015, Montenegro é o último país a participar no gasoduto de fornecemento de armas a países que patrocinan a oposición siria. A Arabia Saudita é, de facto, o maior comprador, con máis de 829 millóns de euros en licenzas de exportación de oito países europeos, incluíndo Montenegro. Outros compradores desde a escalada do conflito de Oriente Medio desde 2012 son os Emiratos Árabes Unidos, Turquía e Xordania. 

Segundo unha reportaxe do New York Times de febreiro de 2013, un funcionario croata ofreceu stocks de armas vellas a Siria durante unha visita a Washington no verán de 2012. Despois, Zagreb foi posta en contacto cos sauditas, que financiaron a merca, mentres que a CIA axudaba coa loxística dunha ponte aérea que comezara a finais daquel ano. Porén, o goberno da Croacia ten  negado calquera papel no transporte de armas a Siria.

A base de datos de comercio da ONU mostra que, entre agosto de 2015 e maio de 2016, a Arabia Saudita recibiu 32 toneladas de armas antitanque e 250 toneladas de munición de Montenegro, incluíndo morteiros e balas para armas anti-aéreas.

Traficantes de armas do leste europeo terian mercado material dos seus propios paises e negociado ademais a venda de munición de Ucraina e Bielorrusia.  Neste fluxo os aeroportos de Belgrado, Sofia e Bratislava terian funcionado como canalizadores da distribución destas remesas.  Segundo esta pescuda documentaranse no último ano até 68 voos inzados de armas e municións cara varios paises do Próximo Oriente e Turquía, que acaban desabando nas brutais guerras civís da Siria e o Iemen. A reportaxe de Balkan pescuda brazos canalizados para guerras civís brutais en Siria e no Iemen. 

“A evidencia apunta para o desvío sistemático de armas a grupos armados acusados de cometer graves violacións dos dereitos humanos. Se este é o caso, as transferencias son ilegais sob o Tratado de Comercio de Armas da ONU  e outras leis internacionais e debe cesar inmediatamente”, afirmou  Patrick Wilcken, investigador de control de armas de Amnistía Internacional, que analizou os datos recollidos polos reporteiros de Balkan Insight .

En 2015 Amnistia Internacional denunciou que o Estado Islámico dispuña de armamento sofisticado de fabricación  norteamericana, francesa, alemana, belga, austríaca, rusa e chinesa. Material aconseguido através de confiscacions ou do tráfego ilegal. Un feito que vén debullar a exponencial militarización da rexión nos últimos anos e que mostran un cenario onde interacciona unha variedade axentes que estragan calquera exploración ou tentativa de solución política.

As estatísticas aéreas da UE fornecen evidencias adicionais da escala da operación. Os voos fan só unha pequena parte dos 1,2 millóns de euros facturado polas empresas de armamento  desde 2012, cando os focos da primavera Árabe viraran conflito armado.No entanto, segundo esta mesma reportaxe, nos últimos dous anos, ao tempo que milleiros de toneladas de armas voaban para o sur, centos de milleiros de refuxiados fuxiran dos conflitos Mentres tanto, nos últimos dous anos, como miles de toneladas de armas voar para o sur, centos de miles de refuxiados fuxiran dos conflitos que xa mataron máis de 400.000 persoas. Asín, mentres  os países dos Balcáns e de Europa pecharon a ruta dos refuxiados, o moi lucrativo gasoduto de millóns de euros envío de armas por avión e barco a Oriente Medio segue aberto (xa mataron a máis de 400.000 persoas). 

Licenzas de exportación de armas, que son presuntamente para garantir o destino final das mercadorías, foron concedidas a pesar da ampla evidencia de que as armas están desviadas a grupos armados sirios e outros acusados de abusos e atrocidades xeneralizadas dos dereitos humanos. Os expertos achan que equipamento militars como o vendido pola  Industria de Defensa de Montenegro non está destinado para a Arabia Saudita e probablemente está a ser desviado a Siria e, en menor medida, a Libia ou Iemen. Pieter Wezeman do Instituto de Investigación da Paz Internacional de Estocolmo, unha organización non gobernamental que pescuda as exportacións de armas, afirmou : “Cando merca  sauditas, en particular, munición vella en Europa Central, eu diría que non é para as súas propias forzas . “

Lexislación mundial 

O comercio mundial de armas é regulado por tres capas de lexislación interconectadas – nacionais, Unión Europea, UE e internacional – mas non existen mecanismos formais para punir os que violan a lei. Ademais da prohibición xeral de exportacións a países baixo embargo, cada solicitude de licenza é tratada individualmente. No caso de Siria, non existen actualmente sancións á subministración de armas á oposición. Como resultado, a legalidade da aprobación de exportación depende de se os países realizaron algunha dilixencia sobre unha serie de cuestións, incluíndo a probabilidade de que as armas seren desviadas e o impacto que a exportación terá sobre a paz ea estabilidade.

Bosnia e Hercegovina, Bulgaria, Croacia, República Checa, Montenegro, Romanía, Serbia e Eslovaquia son asinantes do Tratado de Comercio de Armas da ONU, que entrou en vigor en decembro de 2014, e as medidas  para previr o comercio ilícito e o desvío de armas. Os Estados membros da UE tamén son rexidos pola 2.008 Posición Común xuridicamente vinculante sobre exportacións de armas, esixindo que cada país deberá ter en conta oito criterios ao acceder as solicitudes de licenzas á exportación de armas, incluíndo que o país respecte os dereitos humanos, a preservación da ” paz, seguridade e estabilidade na rexión” e o risco de desvío. Ao parecer, como parte dos seus esforzos para unirse á UE, a Bosnia e Hercegovina e Montenegro xa aceptaron as medidas e alteraron a súa lexislación nacional. Serbia seica está en proceso de facelo.

Grazas por leres e colaborares no Ollaparo !

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

off