Auga, fraude e corrupción

Estes días en Ferrol andamos a comprobar como se teñen subordidado os intereses dos veciños para beneficio unicamente duns poucos. Resulta que se nos decía que se estaban a depurar integralmente as augas suxas de dez mil veciños da cidade e agora enteramonos que  todo era  falso. Que non só se lles estaba a cobrar unha taxa ilegal  a toda a veciñanza senón que non se estaban a depurar as augas residuais, polas deficiencias das instalación da
de Cabo Prioriño. Isto amosa que as denuncias que se viñan facendo por parte de diversos colectivos da cidade deberon de ser atendidas moito antes por parte dalgunha autoridade competente. E agora tamen atopamonos que tivo que ser o novo goberno municipal encabezado por Jorge Suarez quen destapara todas estas irregularidades e falsedades que tanto o anterior goberno municipal como a parte privada de Emafesa estaban a agochar.

Chegouse a facer unha visita a depuradora en Marzo deste ano  por parte da conselleira de medio ambiente e do anterior alcalde felicitandose de que Ferrol xa estaba a depurar integralmente un millón e medio de metros cúbicos de augas residuais e de que gracias a xestíón “popular” a ría era xa apta para o marisqueo  e para o baño, esta campaña foi moi intensa en prensa radio e televisión nos meses previos as eleccións municipais. Non só se estaba a contaminar o medio mariño
senon como que tamen se estaba a intoxicar a opinión pública.

O único  que estaban a facer as autoridades disque competentes, era verter directamente o mar as augas residuais  sen depurar, provocando con elo  unha grave contaminación ambiental e un posible delito ecolóxico nunha zona declarada rede natura  2000 e con un grande interése natural.

Esta cadea de despropósitos e intereses espúreos débese no fondo á  mestizaxe  do poder político e economico que vivimos ou padecimos nos últimos anos. Comidas como a que tivo lugar recentemente en Cedeira onde se reuniron  Rajoy, Feijoo e Florentino exemplifican moi ben esta forma de facer política e negocios que era e segue a ser moeda común por estes cómaros. E iso é o que temos que mudar agora, incentivando e participando  nos procesos de unidade popular para cambiar este tipo de cousas.

E para que os suministros básicos das familias, auga, luz estén garantidos e non estén sometidos os interéses deste capitalismo feudal que padecemos. Na nosa mán esta revertir os procesos de privatización e sometento a intereses que non son os das maiorias sociais. A auga non pode seguir a ser controlada por grandes multinacionais, o control democrático da sua xestión, como vemos no caso de Ferrol é básico.
A auga ten que volver a ser un dereito húmán  esencial, un ben non suxeito nin a especulación nin a obtención de beneficios para as empresas privadas: en Ferrol, despois da chamada “crise da auga” e agora logo de terse destapado o cobro fraudulento da taxa de depuración, temos un exemplo magnifico de como con estes  modelos de xestión  privada  os interese xerais quedan sempre  relegados nun segundo plano.

Non podemos nin debemos seguir  aturrando este tipo de atropelos. Iniciemos todos xuntos o camiño da remunicipalización. Motivos hai dabondo.