O ministro Montoro vén de dicir que os datos de Caritas sobre a pobreza non reflicten a realidade. Para Montoro todo se resume nunha media estatística, a que se deriva das cifras e datos do seu Ministerio. Para Caritas a pobreza é unha paisaxe concreta: as vidas das persoas, o conxunto de experiencias humanas. Velaquí un caso de desfase entre gobernantes e sociedade. A realidade como resultado dun conxunto observabel de datos. Iso, e só iso. O trazo é groso. Ante todo, o papel dun concepto verdadeiramente social non é reducíbel a cifras. Compríría insistir en que unha idea se torna concepto social liberador cando non mata ou inmobiliza a vida. Nietzsche dicía que a verdade é a máis fonda das mentiras. Asín, a desagregación utilitaria da pobreza tórnase unha simple variante dependente dunha comprida serie de factores matematizables. Porén, o problema non é de profesión ou de gobernanza, é de punto de vista. O que lle impide a Montoro mudar de escala e establecer a relación entre pobreza e coñecimento da pobreza.