Que unha Real Academia se declare indefensa fronte o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia non acontece todos os días, nen en calquera sitio. Que a Real Academia Galega se sinta “degradada” fronte ao excutivo e “indefensa” fronte ao xudicial é mesmo cousa de pasmo. Mais iso está a acontecer no país galego, onde a língua do país pasa a ser proscrita e, con ela, as institucións culturais e científicas que naceron por e para ela: a Real Academia Galega. Unha degradación en tres pasos:
- menosprezada primeiro no proceso de elaboración do decreto, negando a razón de ser da propia RAG
- humillada despois ao recorrer a Xunta o auto do TSXG sobre o galego
- ignorada, en fin, polo propio TSXG ao non receber atención o cerne da súa ben alicerzada argumentación
Que o presidente Feijoó e o seu goberno non teñan nengún pudor á hora de mostrarense como perfeitos analfabetos ou de agocharen unha ideoloxía eivada de calquera evidencia científica serven para retratar a proxenie da que son debedores . As galloufadas que están a sofrer o idioma e a principal institución cultural do país fan parte da transición posfranquista na que estamos, ese intanxible marco xurídico español na que tan a gosto se sinten os talibáns da Constitución do 1978 . Aquela imposición do sector reformista do franquismo, espreitado polos aparatos de estado da ditadura vai ficando desvelada; unha imposición que a meirande parte dunha cidadanía políticamente medrosa e desinformada validou, mentres a oposición apenas puido emendar nada (Le mythe de la transition pacifique. Violence et politique en Espagne (1975-1982). Acontecementos coma este poñen en evidencia mais unha vez que non houbo consenso ningún. Só sumisión, baixa estima, odio e medo.
En Galicia o goberno español non precisa modificar o rexime lingüístico de ensino, invadindo competencias da Xunta. Xa ten ao propretor Feijoó. En ningunha sistema educativo público serio unha enquisa acientífica que procure – tal como denunciou Nova Escola Galega – un “único resultado prefixado de antemán” serve para decidir a língua na que han ser impartidas as materias, e menos se a comunidade científica mostra evidencia da situación de desprotección dun idioma que, ademais, é o propio do país. Por iso cómpre reivindicar máis ca nunca institucións de noso como a Real Academia Galega, pedíndolle que non baixe a garda, que o informe de análise das «Bases do decreto de plurilingüismo» só sexa o comezo para que o nesgado apelo dun goberno indigno á cidadanía e a determinadas institucións, organizacións, empresas e medios públicos deixen de seren instrumentos para desprestixiar o idioma deste país e, con el, a toda a sociedade galega.