A miña chalana
de proa graciosa
navega ufana.
Xeitosa chalana
con remos de pino
e cor da prata.
A miña chalana
de todo o peirao
é a máis galana.
Con firmes toletes
nos seus embornais
o rumbo acomete.
Os rexos estrobos
agarran os remos
con cantos de arrolo.
Navega lixeira
a miña chalana:
a nao primeira.
Con ela saleo,
con ela traballo,
ela é o meu recreo
No mar a chalana,
na casa os meus fillos,
e a muller, a alma.
Por ela suspiro,
con ela eu alento,
por ela eu vivo.
Na proa unha flor,
na popa unha estrela,
no folio rubor.
