Luminoso e longo día,
curta noite de san Xoán
cando tódolos feitizos
cos borrallos fuxirán.
Na noite de san Xoán
que non me trabe
cobra, cadela nin can.
Na oscuridade da noite
axexan demos e diaños,
hei busca-la flor da auga
na fresca fonte dos canos.
Guerras, loitas e pelexas,
diso si son incapaz,
botade fóra á rapaz,
non me veñades con esas,
falade de xustiza e paz .
Na enchente da lúa,
xuntaremos a leña
e no medio da rúa,
paseniño, sen brúa,
entraremos na escena.
Na noite de san Xoán,
coa fouciña na man,
queima, asola, arrasa.
Fóra, fóra, fóra meigas,
ídevos da miña casa!
Ó relentiño da noite nunha palangana,
auga, fiuncho, estalotes e flor de roseiras,
pola mañán cedo hei de lavar as mans e a cara
para purificarme coas augas milagreiras.
Na noite de san Xoán
que non me trabe
cobra, cadela nin can.
