Miña sogra Antonia,
meu sogro Ricardo
eran moi amigos
de come-lo caldo.De repolo ou berzas,
de nabos ou grelos,
de inverno ou de vran
había que velos.“O caldo galego
é a raíz do corpo”,
ten dito miña nai,
que era o meu conforto.Tamén o meu pai
gustaba comer
en prato ben fondo
coa súa muller.Francisco e Modesta
no fogar rotundo
botábanlle ó caldo
un pouco de unto.Os fillos e netos,
os xenros e noras
son caldupeiriños:
sempre á mesma hora
toman un pratiño.Cedeira, 24 de marzo de 2010
Ó caldo galego
Author: Xosé Antón Suárez
