Estas palabras van adicadas a toda esa “xente” que pasa parte da súa vida, sacándolle o pelexo ós demáis. Son os “benchamados” maruxóns.
Este tipo de xente abondan en tódolos pobos, e son unha verdadeira lacra para a sociedade, a parte de perder o tempo levantando calumnias, non aportan ren para a necesaria convivencia para os veciños ( todo o contrario ).
Con os seus chistes, chismes, infamias, deshonras, ofensas, infundios, difamias,etc,etc.son capaces de rachar amizades, familias, grupos sociais, e incluso meter na cadea a xente inocente( como ten pasado).
Sería importante que a partir de xá, tódalas persoas con bos sentimentos lles amosaran o seu rexeitamento otal, deixándoios sós en canto abriran a boca.
Vou contar un exemplo real que pasou estando eu presente, acompañado de mais xente, para que se saiba como son este tipo de individuos, esta persoa é bastante coñecida en Cedeira( non vou dar o seu nome, por non poñerme á altura del).
Dixo de dúas persoas que non se podían defender ( por estar mortos) que un deles roubara, e o outro o denunciara. A estas dúas persoas das que falaba coñecinas ben eu, foron compañeiros meus de traballo na empresa Bazán de Ferrol (hoxe Navantia), xamais fixeron nada diso, como persoas eran unha verdadeira marabilla, e levábanse moi ben entre eles, o único “mal” que fixeron, era ser dunha opción política diferente á deste “calumniador”.
A palla e a viga en ollo alleo |
Calumnia que algo queda |
|
|---|---|---|
|
Os fillos dos demais son ben mangantes, os fillos dos demais son maleantes. A filla do veciño é unha puta, ten parecido á nai que foi de aupa. Ese parente voso anda nos bares, mellor lle iria indo ós calamares. A viuva de tal non puxo luto, que pouco lle quería ó seu defunto. A dona dese outro é unha porca, a súa casa cheira toda a morca. Os fillos dos demais son muy cerellos, os fillos dos demais van de camellos. A filla do veciño está preñada, ¿cantos abortos tería a condenada?. Ese parente voso, xogase os cartos, de fame na familia andaran fartos. A viuva de tal botouse un mozo, e que quería ter algún “carozo”. A dona deste outro está liada, parece ser con dous da barriada. Os fillos dos demais son ben lieiros, os fillos dos demais son navalleiros. A filla do veciño divorciouse, iso víase vir xa de moi lonxe. Aquel parente teu nunca fai nada, ó mellor é que ten moita empanada. A dona deste outro vai sempre ó bingo, ós fillos de comida daralles pingo. Os fillos dos demais non son honrados, os fillos dos demais andan drogrados. Os fillos dos demais son chusma fea, os fillos dos demais para a cadea. |
A ti, “pobo soberano” vouche adicar estes versos, para ver se melloras algo e non sexas tan perverso. Fabulador de calumnias xuíz de casas alleas, fiscal dos fillos dos outros e a túa chea de preas: Dun pequeño chiste faras un conto, e as de contarllo a alguén que o medre moito. Aquel pequeno chiste en pouco tempo, nunha gran calumnia foise facendo. Sen reparar no mal que xa está feito, non pensaremos nunca se iso é certo. Xa temos unha víctima en quen cebarnos, para fuxir das miserias que nos levamos. Quen esté libre de culpa que tire a primeira pedra, pero que o pense ben que o mal, repártese e medra. |
|
O demo quando não tem que fazer, abre o cu e papa moscas.
Piores que os Marujões que inventam as calúnias ou difundem os erros dos demais como pecados capitais sem solução, são aqueles que difundem a sua palavra, o que eu definiria como Marujões passivos, sacerdotes da doutrina marujil.
Cedeira é pequena, os vizinhos conhecem-se mais ou menos bem, polo que existe um caldo de cultivo bem rico para a proliferação deste tipo de gentinha.
O tempo põe as pessoas no seu lugar. Só é ter paciência e esperar.
Os maruxos sempre foron raza falsa, bandullos agradecidos que se agachan detrás da ramalleira e fan burla sen que os vexos. Diante non teñen peito. Unha lacra.
Unha aperta Gelo