No curso 83-84, ano de inauguración do Instituto e de criazón de Olláparo, foi un período no que o claustro, alumnos e pais viaxamos en autobuses a Santiago nunha “manifestiva” (así o expresou a imprensa) para reivindicar un novo edificio xa que estabamos no cutre-entrañable Pósito-Sindical á beira do rio e sen auga potabilizada. O edificio siguen en pé e supoño que potabilizaron a auga.
A algún mestres que se moveron especialmente para denunciar as condicións precarias e o perigo de derrumbe que tiña aquel edificio con ratios de 40 alumnos e un aulario exterior a 5 minutos andando, o Vicedirector Elixio Villaverde, e a outros membros do Consello Escolar, abríronlles un expediente informativo que grazas á presión dos pais e alumnos quedou en nada.
Esperemos que na exposición non triunfe, máis unha vez, o oficialismo e a desmemoria.
Exposición 25 anos do Instituto de Bacharelato de Cedeira.
Máis información:
Revisitar os primeiros números de Olláparo
Unhos comen a empanada e outros paghan a farrada!/Fernando Igrexas [ Olláparo dixital]30 de Nov de 2011
Teño que decir que eu (tamén son Olláparo) fun convidado, máis tiña quenda de noite no traballo e pedín desculpas pois de ningunha maneira podía acudir.